Ontmoeting met Karel Imants

Ik trek eropuit. Een doordeweeks praatje of een diepgaand gesprek, niet noodzakelijk een klassiek interview met vragen en antwoorden. Ik breng het verhaal op mijn manier. In dat opzicht zijn het meer dan ontmoetingen. Het zijn ‘ont-moetingen’ waarbij niks moet en alles mag. We moeten immers al zoveel. Levensverhalen of

Pro Deo

Hij heeft wel iets. Een zinnetje dat ik vaak hoor, omdat ik weleens in vrouwelijk gezelschap vertoef. Ik vertaal het als: ‘Seksuele betrekkingen met hem zou ik niet onaangenaam vinden.’ Het heeft in elk geval zelden betrekking op mij. Hij heeft WEER iets. Een zinnetje dat ik nog veel vaker

Nieuwe rubriek 'Ontmoetingen'

Ik trek eropuit. Een doordeweeks praatje of een diepgaand gesprek, niet noodzakelijk een klassiek interview met vragen en antwoorden. Ik breng het verhaal op mijn manier. In dat opzicht zijn het meer dan ontmoetingen. Het zijn “ont-moetingen” waarbij niks moet en alles mag. We moeten immers al zoveel. Levensverhalen of

Smèrrëg 's mèrrëgës

As ëkik ë sneej’ë kèès gëweest wààr, dan was ëkik nuiw bëlèègën. Hèrtëlëk, mi wa karaktër. Smààkvól en dèftëg, al vélt doróóvër të diskësjeejërën. Ik zén ë sneej’ë kèès mi dë rèènë’ës ërvanaf, dè sti vààst. Ik za ‘t wa ordienéér vijnën um ien në sandwiesj gënommën

Wanneer doen we het weer?

Klagen en zagen, we doen het allemaal. Liefst over het weer, want dat is voor iedereen hetzelfde, of je nu arm of rijk, dik of dun bent. Het verbindt, want iedereen heeft ermee te maken en het is bijna nooit goed. Velen ervaren het als een veilig onderwerp om een

Lift

Hët mi dën trap na bóóvë gòn zit duidëlëk wir ien dë lift. ‘n Schòn wóuwërdspeuling, al zég ëk ‘t zèllëf. Al kundë mi nën trap of mi ‘n lift öttërauwërd èèvëzeejër na bëneejë gòn. Zèllëf zén ëk èègëlëk meejër nën trappëmiens. Trug óóvër dë lift pa’ën. Volgt èvvë’

Buitenpeentje

Ik val niet graag op, maar heb een voorliefde voor felle kleuren. Voorlopig haalt de trots het van de spijt, ook al lachen de kinderen me al de hele dag uit en spreken ze me constant aan met een Hollands accent. ‘Let maar op, of straks zit je in de

Hët hèrt van dë Gert

Në gèldwollëf! Nën ènstéllër jéstë klas! Në vrààwëzot! Of bèètër gëzeet: jénnën diejë mi zën peujët nie van dë jóng vralliej kan afblijvën! Në flààwë plëzantën! Nën háátërë klauwës! Óóvërtijd hi iej plastie’ë sjieruurzjie lauwëtën duun um zën óógën ëmóóg të tré’ën. Në narsist eest! Hóógë beujëm vangë

Hete Lucht

Wat een geluk bij een ongeluk. Onze oven bevindt zich immers op ooghoogte. Op die manier kan ik zonder nek-, rug-, of andere problemen het bakproces van de hapjes volgen. Toen ik zo-even in zeven haasten de verpakking openscheurde omdat ik deze nog snel bij het papierafval wilde proppen voor

Dën ochtëndstónd hi gààd ien dë mónd

Dën ààvónd duu wor ëk zèllëf ók goe ien zén: vallën. Mi dë deur ien huis, óóvër mén wóuwërdën, óp iemand, öt dën tóuwën, iemand ien dë reedë of mi mé gat ien dë bóuwëtër, mè gëlu’ëg nie óp ménnë kop of óp mé munnë’ën. Vallën èn ópstòn,

Het mooie van morgen

Ik word weleens beticht van opschepperij. Vanavond zal dat niet anders zijn. Een half uurtje geleden heb ik, luidkeels zingend uit het oeuvre van André van Duin, twee grote bloemkolen afgekookt, waarna ik met behulp van boter, vloeiende bloem, melk, nootmuskaat, peper, zout en flink wat handenarbeid een witte saus

Vërjauwërdë feitën

‘k Zén mi në stieló ien dë háánd gëbóuwërën, bé wijzë va sprèè’ën, mè ’t hi wénnig gëschóuwëlën of mé lèèvën ha ër gans andërs ötgëzien. Löt ós ës trug gòn na ’t jauwër neegëtienzeuvënenzeuvëtig. ‘k Zauwët ien dë dèrdë kleutërklas bé ‘n juuffrouw die dè ’k nie bé

Ten voeten uit

Het begin van alle wijsheid, de eerste stap naar volwassenheid en het einde van de meeste illusies. Dat is zelfkennis. Weten wat je kan en wat je niet kan. Gebreken opmerken aan jezelf en tegelijkertijd je talenten ontdekken. ’t Is natuurlijk een heel karwei om eigen sterktes en zwaktes in

Sintërklauwës

Në groewëtë fèn va Sintërklauwës zén ëkik nóuwët gëweest. Toen dè’k heujërdën dè diejën ien feitë nie bëstón, vónnëk dè génjéns èrrëg. Ik vuuldë mén èègë wöl lómp en najief. ‘k Ha fërdoemë zèllëf bëkans dëm bauwërd ien dë kèèl vurraleejër dè’k deurha dè dë zénnë nie ècht

Wat ben ik toch een rund

Ik hou het liever eenvoudig. En ordelijk. Ik sorteer. Zowel mijn afval als mijn gedachten. Het eerste omdat het beter is voor het milieu en het mijn burgerplicht is, het laatste leg ik mezelf op, anders word ik gek. Mijn maatschappijkritische blik heb ik jaren geleden al in de pmd-zak

't Kumt allëmòl zó nààw nie

Hier stòn ëk dan. Heejëlëgans alleejën. Vruugër was dën afwas ë spisjauwël, neejë, vural ë sósjauwël mómènt. Rónd zés uujërë sààvës stóó ’k m’n peujët ien dë pómbak, ien bëkan kóó’ënd wauwëtër (hoe wèrrëmër, hoe bèètër vur dë próópërieteit, zi die van ós alté) en wastën af en