Het is verre van toeval dat veel Spaanse toeristen in Nederland breed lachend selfies maken voor Rabobank-kantoren. Alles heeft te maken met de ietwat ongelukkig gekozen naam. ‘Rabo’ betekent in het Spaans namelijk ‘penis’ of ‘staart’.

Een en ander kan soms ook positief uitdraaien. De ook al Nederlandse opticienketen Hans Anders had er hoogstwaarschijnlijk nooit bij stilgestaan dat hun filialen in West-Vlaanderen, en dit vanwege lokale uitspraakverschillen, een extra vernieuwende dimensie kregen en dat is mooi meegenomen in de sector van de brillenmode.

Mensen die mij een beetje kennen, zullen er niet van versteld staan dat ik een uitgebreide ingebeelde vriendenkring heb. Het overgrote deel van die vrienden weet dat ik nogal talig aangelegd ben en bijgevolg wordt er zo nu en dan een beroep op mij gedaan voor het schrijven van een tekst, gedicht of slogan, maar bij zelfstandige ondernemers gebeurt het weleens dat mij gevraagd wordt om een bedrijfsnaam te bedenken. Meestal wordt de voorwaarde gesteld dat hun eigen voor- of familienaam erin voorkomt en dat vind ik interessant.

In mijn ingebeeld winkelcentrum vind je onder andere, Gokkantoor Edwin, Diëtist en voedingsdeskundige Wilfried, Pepijn SM Shop, Lars Kleding voor Grote Maten, Wijnand Bierhandel, Geertrui Pulls, Titjana Lingerie en Carrosseriebedrijf Herbots.

Het mooiste voorbeeld is misschien wel mijn kameraad Oleg, een Oekraïense vluchteling die voor de oorlog marktkramer was en op ‘kleinschalige’ wijze eieren verkocht. Ik gaf hem de raad de dingen grootser te zien. Ondertussen is Oleg Kippen het grootste pluimveebedrijf van het land.

Onlangs studeerde Evi, een jongere vriendin,  af als tandarts. Ik bedacht Evident als naam voor haar nieuwe praktijk. ‘Dent’ is immers, zoals je wellicht weet, Frans voor ‘tand’. Je moet er maar opkomen, dacht ik, vergenoegd achteroverleunend en nippend van een biertje uit Wijnands winkeltje. Je moet er inderdaad maar opkomen. Geniaal ben ik. Nieuw nipje.

Tot ik ‘Evident’ als bedrijfsnaam intikte op mijn computer en ontdekte dat er al tandartspraktijken met dezelfde naam bestonden in Hasselt, Westerlo en Keerbergen. Waarschijnlijk allemaal afgestudeerde Evi’s. Godverdomme, dacht ik, ik word voorspelbaar, op het plagiërende af.

Nu we toch in de medische sector beland zijn ... Een paar jaar geleden behaalde mijn vriend Cas een diploma in de geneeskunde. Ik adviseerde hem om zich te specialiseren in de urologie of de plastische chirurgie, specialisatie geslachtsoperaties. ‘t Was een ingeving. Hij zag het als een uitdaging, des te meer omdat ik hem vele jaren geleden nog aangeraden had om klinkerlegger te worden. Cas Straatman studeerde af met grote onderscheiding en is me nog altijd dankbaar.

En toch … Toch blijft die evidentie, die voorspelbaarheid in mijn denken me dwars zitten.

Gelukkig zijn er nog Guy, Jo en Tine. Ze vormen al jaren een niet al te succesvolle kwisploeg. Vorige week belden ze me nog op na hun wekelijkse kwisavond, omdat ze het antwoord niet wisten op de vraag: hoe noem je met een uit het Frans ontleend woord een valbijl, een toestel dat tijdens de Franse Revolutie werd ingevoerd voor doodstraffen door onthoofding?

M’n kop eraf als DAT niet goed is voor mijn zelfvertrouwen.