Van tijd weujërdt në miens al ës nostalgies. Zómèr ienjéns. As mé dè teegëworrëg óóvërkumt, schrijf ëk al ës ë gëdiechskën. Óóvër vruugër, toen dè’k nog ë klèèn Danniej’ë wààr en ménnë wèèrëld bëkan nie gröttër was dan ós strauwët. ‘t Za kunnë zén dè gë dë miensë worvan spraa’ë niej of niemir ként. Awöl, dan mistë iets, of héddë iets gëmist. Allé, hier gónnëw:

DË ÈRRËFSTRAUWËT

Mé grötmoedër was ós pèèt
En ien ós strauwët was ër lëwèèt
Lieskë was blind en liep langs dën drauwëd
Ër wóuwër gëlachën en gëblèt, mè nóuwët bleevë wë kauwëd
Ós pèèt zörgdën dè dë Èrrëfstrauwët gëtrò’ë wóuwër
Nóng’ël Gust dierëgeejërdën ien dë kérrëk hët kóuwër
Nóng’ël André gieng alté mi dë Róuwëdkapkës meej
As gë wa veul prauwët ha, hààn z’öw drèk bè öwë kaleej
Bé Zjaak van dë Sjoepër wóuwër hët háát gëzaagd
Schòn mèskës wóuwërën hët hèrdstë gëplaagd
Bé Zjeeva kóstë visgërief of toebak gòn hauwëlën
Dor kóstë toen nog mi frèngskës bëtauwëlën
Guust Pap kwam ër dik deur mi kar en Brààbants pèjjërd
Dè was misschien “mè” nëm boewër mè ien mén oogë veul wèjjërd
Në krijm giengdë koopën bé dë kar va Jan Van Brón
‘k Hém ër óuwët tweejë tëgëlijk gëpakt toen dè’k dë prónóstiek wón
‘k Wààr zèllëf zówa dë klènstë van dën hóóp
Èndacht was toen nog heejël goejëkóóp
Wë spuldën en ’t was alté plëzant
’t Lèèvë was heejël simpël toen want
Dë miensë lèèfdën prëcies veulë ientènsër, ien diejën tijd
As gë wa zauwët të niksën dan waardë öw vërstàànd kwijt
Sóndààgs giengdë na dë mis
Èn gë vroegt vërgiffënis
Ók al wiestë nie tëgoei vur wa
Ik mèèn dè dë pastóuwër toen veulë meejër të zéggën ha
Sóms dénk ëk vól heimwee trug èn diejën tijd
Spijtëg gënoeg zénnëwëm vur alté kwijt
Veul tijd hém ëk èn dit rémsëlkë nie bësteejëd
Wa öt öw hèrt kumt is meejëstal ’t rapstë gëreejëd

Danny Vandenberk