‘k Lèès nie gèèrën. Ik schrijf. As gë schréft dan bléfdë, ziggët sprèèkwóuwërd. ‘k Hém ër mén twéffëls bé. ‘t Zal nie veul pëtiek zén, dè blijvën. Érrëgës ien ‘n huukskën ien dëm biebëjoteek zéttë zë mén buuk hénnën en dërmeej is dë kààs af en dë schup afgëköst.Mèjè, as gë alleejën mè lèèst dan eest al gans génnë véttën. Dan krèèjt ër óóvër vijf jauwër génnën hauwën mir na ööw. Wa stélt ‘t ók allëmòl veur, die léttërkës óp papiejër en ‘t lèèvën ien zë gëheejël? Niks ók niej. ‘n Scheet ien ‘n flès.

Toch mè wa lèèzën dan. Ien nëm boek. “999 feitën wordè gë èègëlëk meejëstal heejëlëgans niks èn hét” sti ëróp, mè dan ien proopër Vlams. ‘k Speul al ës gèèrë mi klémtóuwënën. Wor gë niks èn HÉT of wor gë niks ÈN hét. Vruuger, kee ’k lievër ien buukskës mi schòn vralliej die niks ènhààn, déng ‘k dan bé mén èègën. Kom, bé dë zaak blijvën en vrötlèèzën.

Naa ë pauwër blauwër zén ëk mén consëntrassiej wir wa kwijt. ‘t Gi óóvër spisjauwël dings en óóvër auwërëge miensën. As ‘t zówwë zit, kan ëk al èffë goewd ien në spiegël gòn zien ien dë plak van në stómmëm boek vààst të hààwën. ‘k Hém hóngër. Në goeië frut mi në langën, dè za ‘k wöl lussën. Jè, wanneejër niej? As frut zó gëzónd za zén as nën appel of andër fruit, dan frouwët ëk mi plëziejër minstës óóvëransën dag në groewëtë mi dobblëlën Hollansë majjënijs óp. Grof gèld za ‘k gèèvën um nog ës në frut va Frituujër Liesét të èètën. Vruugër stón ëk allë wèè’ën èn të schuivë bé Liesét. Die ha toch goeië marsjëndies! Ik kós ër nóuwët èn öt hoe diej andër klààntë zó kalm kóssë blijvë wochtën tot dèèn zë gëriefd wóuwërën. Zèllëf moes ëk mén èègën alté ienhààwën um nie vur të kruipën of gëwóuwën të huppëlë van dë goesting. Ózzën hónd hi ménnën auwërd ók al óóvërgënómmën. Diejë sti ók të trippëlë lék ‘n léggëndë hin as ie ziej dè iej ë schéfkë sësies of kèès gi krijgën.

Teegëworrëg vijn ëk beejëstën al minstës èffën intrëssant as miensën. Ah, kék hiejër: hoofdstuk vijf gi óóvër dë fauna. Niej óóvër miensë die vur hun plëziejër óp hun lui gat gòn zittë zweejëtën ien ‘n háátërë huttë’ën en die gén vurstë táán nie mir hémmën um tëgoei öt të sprèè’ë wa dè zë èn ‘t duun zén, neejë, óóvër beejëstën dus.

Hiejër kom ëk të lèèzën dè ‘n koei wöl nën trap óp kan, mè dè zë të zwa’ë kniejën hi um diejë zèlfdën trap trug af të gòn. Ah, en hiejër gigët óóvër panda’s. Mènnë’ëspanda’s gòn óp hun vurste póuwëtë stòn en leunë mi hun ààchtërstë póuwëtë teegë nëm boom as zë na dë klèènë wc moetën. Dan próbeejërë zë zó hóóg meugëlëk umhóóg të piesën. Dë wéfkës die langskommën, kij’ë dan wèllëk mènnë’ë feitëlëk hët högstë piest. Diejë wint dan zógëzeet en hoeft nie të vèchtën um të meugë pauwërë mi dë wéfkës. Amai, wa lèès ëk hiejër? Heejëlën dóng’ërë keejërzijdë van dë mëdalliej is wöl dè wéfkëspanda’s högstës drie dààg për jauwër leujëps zén. ‘t Is toch óóvëral ‘t zèllëfstën, éh! Në stiejër diejë zén koei dën trap trug af moet draagë na në nuumëró, në panda diejen allë dààg ë pauwër keejër handstand moet duun um ë wauwëtërkènskën óp séks të maa’ën en ik … Jèh … Och kom, dè zén öw zaa’ës nie. ‘k Gòn nog wa vrötlèèzën.