Terwijl hier het lentegevoel onder druk staat door een kille wind, kijk ik naar een inspirerend video verslag van een project in het ‘Cultureel Centrum Padre Félix Varela’ in het oude centrum van Havana in Cuba, een instelling met een seculiere roeping, afhankelijk van het aartsbisdom Havana. Het verslag wordt vergezeld van zonnige beelden. Het is daar 30 graden.

In de raadsvergadering van vorig jaar september werd 3.500 euro subsidie toegekend aan een project in Cuba op voorstel, daarbij geholpen door het ‘Huis van de Wereld’, van Lommelaar Erik Hendriks, medeoprichter van het videoproductiebedrijf ‘Sylvester Productions’.

Op mijn vraag naar het waarom van dit project, antwoordde hij toen:

“Waarom Cuba? Dat is eigenlijk toevallig. Via een gemeenschappelijke vriendin, een artieste, heb ik de Roemeense initiatiefneemster leren kennen. Ze woont in Cuba, maar is nu hier op familiebezoek. Het artistieke project sprak me erg aan. Het is multidisciplinair met zaken als beeldhouwen, video, dans, performance, schrijven, waarbij ervaringen met professionals worden uitgewisseld. Het helpt jongeren om zich persoonlijk, sociaal en cultureel te ontwikkelen. Iedereen kan meedoen, niet alleen katholieke jongeren.”

De Roemeense initiatiefneemster heet Erika Ivacson, een visueel artieste en curator van IAVA (International Association of Visual Artists) in Florence, Italië. Met visuele kunst wordt een breed scala aan kunstvormen aangeduid zoals beeldhouwen, schilderen, video- en filmkunst, grafische afbeeldingen, installaties en performance. Kunstvormen dus waarbij het visuele centraal staat.

Het project waaraan de stad Lommel subsidie heeft verleend draagt de naam DAB. Het is een multidisciplinair artistiek project, dat begon in Italië. Er is aan gewerkt in de Filipijnen en nu is de eindfase van twee jaar afgesloten in Cuba. Het project bestaat uit workshops en lezingen waarin jongeren op een creatieve manier leren zichzelf te ontdekken en te uiten. Zo leren ze hun eigen identiteit en persoonlijkheid te ontwikkelen en de manier waarop ze denken en doen te overbruggen. Het project wordt ook wel omschreven als ‘Kunst als synthese van levenservaring’.

Dat klinkt gemakkelijker dan het klinkt. Of zoals een jonge deelneemster het uitdrukt: “Het is erg moeilijk om jezelf open te stellen voor anderen, om je zwaktes en angsten te tonen. Door gemeenschappelijke oefeningen, zoals de bewegingsleer, deel je en herken je elkaars angsten en onzekerheden. Door het met anderen te delen, nemen die van jou een beetje af. Ik zou dit zo weer gaan doen.”  

Een project dus dat probeert om mensen in een samenleving te helpen, die in isolement en sociale armoede terecht zijn gekomen of zich persoonlijk willen ontwikkelen. Het herkennen dat je problemen en angsten ook bij anderen leven, is een stap naar samenwerking om de situatie te verbeteren, niet alleen op artistiek gebied.

Zoals beloofd heeft Erik het eindresultaat van het project doorgestuurd. Het is dit videoverslag van 15 minuten, waarin behalve het proces ook de dromen en verwachtingen van de deelnemers aan de orde komen.

Dat de hulp van Stad Lommel erg wordt gewaardeerd, blijkt wel uit de expliciete vermelding als één van de vier meewerkende organisaties.

Lees ook deel 1 omtrent dit project

Benny Ahlers