Zondag 1 juni is de deadline voor Literaire makers om een dossier klaar te hebben voor een schrijfbeurs. Ik heb een intentieverklaring van een Vlaamse uitgever en hoop meer kans te maken. Anderzijds zijn het spannende dagen want mijn nieuwe poëziebundel Total Loss is uit en ligt eind deze week in de boekenwinkel. Het thema is dat van de mens - en de fastfood romantische dichter - op de dool in een wereld overspoeld door algoritmes, fake news en domme uitspraken.

Deze fastfoodtijden overvallen namelijk ook mijn gedachten, ze kruipen in mijn geest en laten niet los. Er gebeurt veel, bijzonder veel in de wereld en ik kan het nauwelijks bijhouden. Ik tracht als leraar Nederlands aan anderstaligen mijn beste beentje voor te zetten; te connecteren en te zorgen dat het duidelijk is, want we zijn allemaal verschillend en toch gelijkend.

We zijn mensen op zoek naar (zelf)waardering, verbinding, (zelf)liefde en momentjes om tot rust te kunnen komen. En daarbij willen we voor onszelf kunnen zorgen, liefst met iets waar we goed in zijn. Zo simpel is het. Dat is het. Op drie regeltjes samen te vatten.

Maar zo makkelijk wordt het je als mens niet gemaakt. Je bent anders, omdat je al wat te verduren had of vanaf je geboorte een aantal zaken meekreeg die het je niet gemakkelijk maken. Dan zijn er dagen dat je je goed voelt en je denkt dat je die wereld aankan en je alle positiviteit manifesteert dat je maar kan – en je jezelf kwetsbaar durft opstellen - en dan zijn er dagen dat het niet goed met je gaat – dat het lijkt alsof men je alles afneemt, want je wordt niet gehoord - en je zou je zo diep mogelijk in een grot willen verstoppen.

En tijdens die ups en downs proberen machtsgeilen, egotrippers, geldwolven en doorgedraaide idealisten je leven over te nemen. Want zij denken het beter te weten en het allemaal te kunnen veranderen of reageren vanuit onopgeloste – niet losgelaten - trauma’s. Ze willen steeds meer en presenteren dit op wereldschaal voor de kleine schermpjes die ons leven domineren. Wel, ik wil minder, minder van dat geneuzel, van dat gemanipuleer en die totale onzin.

Het is heel eenvoudig: doe vooral waar je gelukkig van wordt en praat met elkaar als het even niet goed gaat, eerlijk en laat dan los wat je los hoort te laten, want het leven is zonder al dat gedoe al uitdagend genoeg. Evolueer als mens, niet als machine, steek tijd en geld in mens-zijn, niet in machines, en roep en schreeuw als het nodig is. Revolteer op zachtaardige manier; terwijl je meebrult met je favoriete muziek, of je even ventileert bij die persoon die je echt ziet of schrijf het neer zoals ik probeer, ook al voel je je soms helemaal verloren en total loss.

Bart VERMEER