Rebel op rust

'Problemen' en 'plomberen' zijn anagrammen. Dat dat beslist geen toeval is, heb ik gisteren mogen ervaren. Vrouwlief had bij een bakker een paar dorpen verderop een notenbrood gekocht. Het zag er best appetijtelijk uit. Niet te flubberig maar lekker vast en ook niet te veel nootjes

Ambiesies

Zie mé hiejër mèr ës stòn, ien mën keu’ën, mi në vusschóuwët èn, pëtattën të schéllën. Dë spienaziej hém ik zjuust al ien 'm basséngskë gëdòn zódèèj wa kan ötdröppën en dë wittë wòòstë liggën òk al gëreejëd ien dë pan. Strak stoemp ik die pëtattën en diejë

Het verkeert

Als kind was ik al rijk. Volgens mij was ik amper tien toen ik m'n eerste nv had. Geen naamloze vennootschap, maar een naamloze vriend. En rijk? Alleen in m'n hoofd, aan fantasie. Op school was ik vaak afwezig. Meestal zat ... Ik bedoel: meestal zat ik

Jést of lést?

Dë léstë zén dë béstë. Dè is ‘n ötdru’ing die dè zee’ër steek hawdt. Psiechólóógën hémmën allang óntdékt dè në miens meejër gëniet van iets as ie wit dè ër ‘n énd èn kumt. Ien Ameerika hémmë zë ‘t eejën en ‘t andër ötgëtèst. Mi sju’ëlat. Dan

Geen blad voor de mond

Wees blij dat je Eva Vandenbos niet kent. Ze is afkomstig uit het Antwerpse. Een wondermooie dame, maar als ze gedronken heeft ... Wel, dan wordt ze heel brutaal en soms ongepast in haar communicatie. Achteraf heeft ze nooit spijt, wel een houten kop. Ach, eigenlijk is het gewoon een takkewijf

Pèèpër

Ózzë jóngstë zóuwën hi pèèpër ien zë gat. Van ‘s mèrrëgës tot ‘s ààvës kumt diejën allë hónsgëzèèk mi joew gëdààchtën en ienziechtën af en bégëvollëg sti zénnën tèttër óp në gansën dag gén vijf mënuutë stil. Giestërë zi iej ienjéns: “Pàà, gé hét mé óóvërtijd ës gëvrààgd wa dè’

Windeieren

Zondagavond. Het moment waarop de stress omtrent de nakende school- en werkweek begint aan te wakkeren. En wat gaan we dan in godsnaam weer eten? Een zware verantwoordelijkheid die week in week uit op mijn frêle schoudertjes rust. Aha! Jeroen Meus op de televisie. Daar krijg ik altijd honger en

Pöj'ës mi déksëlkës

Óp èllëk pöj’ë pést ‘n déksëlkën. Dè is nö ës ‘n schòn ötdru’ing. Nurmauwël wult dè zéggën dèttër óp dë wèèrëld alté wöl iemand róndlupt wordè g’öw èègë goe bé vuult, wordè gë zó goe mi óóvëreenjënkomt dè g’ër dë rèst van öw dààg mi wult

Goesting

'Ik heb goesting.' Dat was exact wat ze zei toen ze binnenkwam. Haar jas gooide ze gezwind over een van de krukken aan ons keukentoogje. De omstandigheden waren ernaar. Ik had net de verwarming een graadje hoger gezet, de kinderen waren allemaal naar school, de hond zat buiten

Ópgënèèjd en zotgëdrèèjd

“As dè hiejër nog lang duujërt dan zal ‘t gààw gëdòn zén!” ‘n Lómmëlsë ötdru’ing um të zéggën dè ‘t gëduld wijdhénnën óp is. En dè gëbeurt teegëworrig amèr rappër en rappër. Allës, ècht allës mut rap-rap gòn. Dur al dën tèchnissë vurötgang vijnëw rappëchè óp dën duujër vazèllëfsprèè’

Het Gouden Kruispunt

Beetgenomen. Een loer gedraaid. Ze hebben me weer goed liggen, zeggen we in onze contreien. Met 'ze' bedoel ik dan het vrouwelijke deel van ons gezin, bestaande uit mijn wederhelft en onze twee tienerdochters. Het gebeurde daarstraks. Er was een muziekje op de radio. Ik herinner me niet

Zwauwënëzang

Wa w’ërmeej moesën ènvangën? Ik ha tótauwël gé gëdààcht! Óóvërlèèvën, dè was wor ëk èn dócht. Zweejëtën dè’k di! Lék ë pèjjërd! D’ër liep në kënauwël va zweejët va ménnë rug rèècht na mé gat hénnën. Ik wuldën ëwég. Wijd ëwég van diejë rotbóuwët, dè woelëg wauwëtër

Alles kan beter

September is zowel einde als begin. Begin van het schooljaar en het nieuwe televisieseizoen, einde van de vakantie en de zomer. Ja, 't is weer voorbij die mooie zomer, die zomer die begon zowat in mei en verliep voor mij voor een groot stuk alcoholvrij. Ha, je dacht dat

Mén rótóndë

Dë strauwët wor dè’k nö al meejër dan zeuvë jauwër wóuwën is óndërtussë “mén strauwët” gëwóuwërën. Hiejër vuul ëkik mén èègën tuis. Dè is veulë mindër vazèllëfsprèè’ënd dan dè gë óp’t jéstë gëziecht za déng’ën. Ik kan ‘t weetën, want ëk zén ien mé lèèvën al

Lommel-Kermis

Spook-asem. Klinkt een beetje Lommels, maar het is Afrikaans voor suikerspin. Pas bijgeleerd. Als ik naar de kermis ga, móét ik er gewoon eentje gehad hebben. Zo lekker! Warme gesmolten suiker die dankzij de middelpuntvliedende kracht van een centrifuge dradig en danig opgewonden wordt om een stokje. Ja jongens, als

Tradiesies

Tradiesies zén ër um ien eejërë gëhààwë të wèjjërën. Dè zi die van ós zjuust toen dè ‘k zi dè ‘k wénnig goesting ha om meej na ‘t majjësdóuwëlhof ien Peejër të gòn. “Dè duun wë allë jauwërë mi heejël ‘t gëzin, dus gë gòt ër nie langs kommën. En