Dat een groeiende deel van de bevolking in financiële problemen komt als gevolg van het huidig beleid is genoegzaam bekend. Niet alleen volwassenen merken dat aan het einde van hun inkomen een steeds groter wordende deel van de maand over blijft, ook de kinderen zijn daarvan de dupe. Het zijn niet alleen de lege broodtrommeltjes of het gebrek aan warme kleding. Ook bij het kinderfeest bij uitstek, Sinterklaas, dreigen steeds meer kinderen met lege handen te blijven staan. Kan het zijn dat de goedheiligman leidt aan toenemend geheugenverlies? Op zijn leeftijd niet zo verwonderlijk. Of heeft hij ook te lijden onder de groeiende armoede? Feit is dat het probleem groter lijkt te worden.

Er zijn gelukkig mensen die alert en zorgzaam genoeg zijn en helpen om deze ellende te verzachten. Met twee van hen, Jeanne en Anna, had ik een gesprek over waarom ze dit doen en bijvoorbeeld een eigen Sinterklaas actie organiseren.

Jeanne: 38 jaar geleden vroeg een schooljuf van mijn dochter of ik misschien kleren over had. Er zaten een aantal kinderen in de klas, die… En daar is het balletje beginnen te rollen. Ik deed mee aan de 11.11.11 actie in onze buurt en zag al snel dat er ook hier veel (stille) armoede is en wie in de problemen zat. Van lieverlee is dat gegroeid. We hebben nu een team van vier mensen die goed op elkaar zijn ingespeeld. Voor onze Sinterklaas actie bijvoorbeeld, hebben we een lijstje met tussen 25 en 30 kinderen, waarvoor we fruit, knuffels, educatief speelgoed en natuurlijk snoepgoed verzamelen. Ik merk dat ik ouder word en gelukkig heeft Anna toegestemd om het voor een groot deel over te nemen.

Anna: Ik zag dat het een vicieuze cirkel is, waardoor generatiearmoede ontstaat: meer generaties in dezelfde familie lukt het niet om uit de armoede te ontsnappen en komen terecht in een financieel en sociaal isolement. Armoede betekent dat ouders keuzes moeten maken, waardoor er vaak friet op tafel staat in plaats van gezond voedsel, en er ook geen geld is voor Sinterklaascadeautjes. Als andere kinderen op school vragen: “Wat heb jij gekregen”, dan is dat niet alleen een kwetsend probleem voor het kind. Ook de ouders voelen zich schuldig omdat ze hun kinderen tekort doen. De kinderen zijn ontzettend blij en dankbaar. Dat geeft een goed gevoel, omdat het voor warmte zorgt en hun isolement doorbreekt.

Jeanne: Het is niet altijd puur ellende, soms ook grappig. Een jongentje vroeg me of ik met hem wilde spelen. Ik zag geen speelgoed. Hij zei dat ik bij hem aan tafel moest gaan zitten met de ogen dicht. Verbaasd gehoorzaamde ik.
“Bedenk nu speelgoed, waarmee je wilt spelen”. Ik snapte er niets van.
“Wat heb je gekozen?”
“Eh, een luchtkasteel.”
“Prima, ik heb een fort”. Het jongentje begon met zijn handjes te bewegen alsof hij met zijn virtuele speelgoed zat te spelen. “Dit heet luchtspeelgoed,” legde hij me uit.
Vond ik erg creatief en leuk.

Anna: Ik ken een onderwijzer die extra boterhammen meeneemt en deelt met kinderen die niet hebben ontbeten. Dat helpt. Op school merken ze waar het schort, maar de onderwijzers hebben niet de mogelijkheden om het op te lossen. Een gratis gemeenschappelijk ontbijt zou een stap in de goede richting zijn.

Wist je dat ieder kind recht heeft op 40 cent voor fruit van de overheid gedurende 20 weken en als het biologisch fruit is zelfs 65 cent per kind? Veel scholen in Lommel doen daar aan mee, maar nog niet allemaal. Voor mensen met een te klein inkomen is fruit vaak te duur.

Op mijn vraag hoe ze denken om te gaan met dit groeiend probleem, en of ze voldoende spullen binnenkrijgen, hadden ze een duidelijk antwoord: “We krijgen wel spullen binnen. Het hoeft niet perse nieuw te zijn, maar wél in goede staat. Voor de kleintjes lukt het aardig goed, maar voor kinderen van 9, 10 en 11 jaar is het moeilijker iets te vinden. Die willen vaak het liefst iets elektronisch, maar daarvoor hebben we niet genoeg budget. Wat het aantal kinderen betreft, zitten we nu wel aan het maximum wat we kunnen doen.”

Ik neem mijn petje af voor deze vrouwen. Mocht iemand nog ergens een cadeautje zien liggen dat de goede Sint kwijt is geraakt, dan wil Anna best zorgen dat die op de juiste plaats terecht komt (anna.beljoosten@gmail.com).

Benny Ahler