Ambiesies

Zie mé hiejër mèr ës stòn, ien mën keu’ën, mi në vusschóuwët èn, pëtattën të schéllën. Dë spienaziej hém ik zjuust al ien 'm basséngskë gëdòn zódèèj wa kan ötdröppën en dë wittë wòòstë liggën òk al gëreejëd ien dë pan. Strak stoemp ik die pëtattën en diejë

Het verkeert

Als kind was ik al rijk. Volgens mij was ik amper tien toen ik m'n eerste nv had. Geen naamloze vennootschap, maar een naamloze vriend. En rijk? Alleen in m'n hoofd, aan fantasie. Op school was ik vaak afwezig. Meestal zat ... Ik bedoel: meestal zat ik

Jést of lést?

Dë léstë zén dë béstë. Dè is ‘n ötdru’ing die dè zee’ër steek hawdt. Psiechólóógën hémmën allang óntdékt dè në miens meejër gëniet van iets as ie wit dè ër ‘n énd èn kumt. Ien Ameerika hémmë zë ‘t eejën en ‘t andër ötgëtèst. Mi sju’ëlat. Dan

Geen blad voor de mond

Wees blij dat je Eva Vandenbos niet kent. Ze is afkomstig uit het Antwerpse. Een wondermooie dame, maar als ze gedronken heeft ... Wel, dan wordt ze heel brutaal en soms ongepast in haar communicatie. Achteraf heeft ze nooit spijt, wel een houten kop. Ach, eigenlijk is het gewoon een takkewijf

Pöj'ës mi déksëlkës

Óp èllëk pöj’ë pést ‘n déksëlkën. Dè is nö ës ‘n schòn ötdru’ing. Nurmauwël wult dè zéggën dèttër óp dë wèèrëld alté wöl iemand róndlupt wordè g’öw èègë goe bé vuult, wordè gë zó goe mi óóvëreenjënkomt dè g’ër dë rèst van öw dààg mi wult

Goesting

'Ik heb goesting.' Dat was exact wat ze zei toen ze binnenkwam. Haar jas gooide ze gezwind over een van de krukken aan ons keukentoogje. De omstandigheden waren ernaar. Ik had net de verwarming een graadje hoger gezet, de kinderen waren allemaal naar school, de hond zat buiten

Ópgënèèjd en zotgëdrèèjd

“As dè hiejër nog lang duujërt dan zal ‘t gààw gëdòn zén!” ‘n Lómmëlsë ötdru’ing um të zéggën dè ‘t gëduld wijdhénnën óp is. En dè gëbeurt teegëworrig amèr rappër en rappër. Allës, ècht allës mut rap-rap gòn. Dur al dën tèchnissë vurötgang vijnëw rappëchè óp dën duujër vazèllëfsprèè’

Het Gouden Kruispunt

Beetgenomen. Een loer gedraaid. Ze hebben me weer goed liggen, zeggen we in onze contreien. Met 'ze' bedoel ik dan het vrouwelijke deel van ons gezin, bestaande uit mijn wederhelft en onze twee tienerdochters. Het gebeurde daarstraks. Er was een muziekje op de radio. Ik herinner me niet

Alles kan beter

September is zowel einde als begin. Begin van het schooljaar en het nieuwe televisieseizoen, einde van de vakantie en de zomer. Ja, 't is weer voorbij die mooie zomer, die zomer die begon zowat in mei en verliep voor mij voor een groot stuk alcoholvrij. Ha, je dacht dat

Mén rótóndë

Dë strauwët wor dè’k nö al meejër dan zeuvë jauwër wóuwën is óndërtussë “mén strauwët” gëwóuwërën. Hiejër vuul ëkik mén èègën tuis. Dè is veulë mindër vazèllëfsprèè’ënd dan dè gë óp’t jéstë gëziecht za déng’ën. Ik kan ‘t weetën, want ëk zén ien mé lèèvën al

Tradiesies

Tradiesies zén ër um ien eejërë gëhààwë të wèjjërën. Dè zi die van ós zjuust toen dè ‘k zi dè ‘k wénnig goesting ha om meej na ‘t majjësdóuwëlhof ien Peejër të gòn. “Dè duun wë allë jauwërë mi heejël ‘t gëzin, dus gë gòt ër nie langs kommën. En

Koen Ulenaers: een leven vol broodnodige passie

Ik trek eropuit. Een doordeweeks praatje of een diepgaand gesprek, niet noodzakelijk een klassiek interview met vragen en antwoorden. Ik breng het verhaal op mijn manier. In dat opzicht zijn het meer dan ontmoetingen. Het zijn 'ont-moetingen' waarbij niks moet en alles mag. We moeten immers al zoveel.

Gezondheid!

Vijfendertig jaar. 't Is goed geweest, het wordt tijd dat ik de dingen nuchter ga bekijken, dacht ik bij mezelf op m'n verjaardag, nu dik zes weken geleden. Zij die me wat beter kennen, zullen er op hun beurt het hunne van denken. Twee mogelijkheden, Danny, of

Lómmëlsë tóuwërës

Zoas gélliej warschénlëk allëmòl wit, wóuwën ëkik al èttëlë’ë jauwërën niemir ien Lómmël. As ëk na Lómmël kom mi dën otó en óp dë ring rij en ik zien va wéds dë kérrëktóuwërë stön ... dan bëkröpt mé allë keejërën ë gëvuul van thuiskommën, ë sórt wèrrëmtë die gë kunt

Doodgewoon

Een publieke plaats. De winkel die doet denken aan Magere Hein. Het is er fris als je binnenkomt. Kil! Dat hoort zo. Voor de groenten, het fruit, het vlees, de vis en alles wat vers is, of hoort te zijn. Mijn zijn hoort niemand. Ze weten niet welk gevaar ze

Joewsgëzind

Ë pauwër wèè’ë gëleejë kreeg ëk ienjéns tillëfón. ‘n Schòn, vriendëlë’ë, vrààwëlë’ë stèm kéndë ménnë nààm zóndër dè’k ‘m ha gëzeed. Zë vroeg ofdè’k gèèrën óp dë högtë za zén van wáttër ien dë wèèrëld èllë’ën dag gëbeurt, en meejëmpësant ók ien dë gëbuujërën.