Tradiesies

Tradiesies zén ër um ien eejërë gëhààwë të wèjjërën. Dè zi die van ós zjuust toen dè ‘k zi dè ‘k wénnig goesting ha om meej na ‘t majjësdóuwëlhof ien Peejër të gòn. “Dè duun wë allë jauwërë mi heejël ‘t gëzin, dus gë gòt ër nie langs kommën. En

Koen Ulenaers: een leven vol broodnodige passie

Ik trek eropuit. Een doordeweeks praatje of een diepgaand gesprek, niet noodzakelijk een klassiek interview met vragen en antwoorden. Ik breng het verhaal op mijn manier. In dat opzicht zijn het meer dan ontmoetingen. Het zijn 'ont-moetingen' waarbij niks moet en alles mag. We moeten immers al zoveel.

Gezondheid!

Vijfendertig jaar. 't Is goed geweest, het wordt tijd dat ik de dingen nuchter ga bekijken, dacht ik bij mezelf op m'n verjaardag, nu dik zes weken geleden. Zij die me wat beter kennen, zullen er op hun beurt het hunne van denken. Twee mogelijkheden, Danny, of

Lómmëlsë tóuwërës

Zoas gélliej warschénlëk allëmòl wit, wóuwën ëkik al èttëlë’ë jauwërën niemir ien Lómmël. As ëk na Lómmël kom mi dën otó en óp dë ring rij en ik zien va wéds dë kérrëktóuwërë stön ... dan bëkröpt mé allë keejërën ë gëvuul van thuiskommën, ë sórt wèrrëmtë die gë kunt

Doodgewoon

Een publieke plaats. De winkel die doet denken aan Magere Hein. Het is er fris als je binnenkomt. Kil! Dat hoort zo. Voor de groenten, het fruit, het vlees, de vis en alles wat vers is, of hoort te zijn. Mijn zijn hoort niemand. Ze weten niet welk gevaar ze

Joewsgëzind

Ë pauwër wèè’ë gëleejë kreeg ëk ienjéns tillëfón. ‘n Schòn, vriendëlë’ë, vrààwëlë’ë stèm kéndë ménnë nààm zóndër dè’k ‘m ha gëzeed. Zë vroeg ofdè’k gèèrën óp dë högtë za zén van wáttër ien dë wèèrëld èllë’ën dag gëbeurt, en meejëmpësant ók ien dë gëbuujërën.

Stationnetje

In een klein stationnetje, 's morgens in de vroegte Stonden zeven wagentjes netjes op een rij En het machinistje draaide aan het wieletje Akke akke tuut tuut, weg zijn wij Waarom, vraag je je af, waarom pruttelt dit kinderliedje al wekenlang in mijn altijd broeierige en smoezelige hersenpan? Het

Ronny Geysen: allemansvriend die respect verdient

Ik trek eropuit. Een doordeweeks praatje of een diepgaand gesprek, niet noodzakelijk een klassiek interview met vragen en antwoorden. Ik breng het verhaal op mijn manier. In dat opzicht zijn het meer dan ontmoetingen. Het zijn 'ont-moetingen' waarbij niks moet en alles mag. We moeten immers al zoveel.

Een toevallig voorval

Is niets toeval, of net alles? De meningen zijn verdeeld. Als we succesvol zijn, schrijven we dat toe aan onze kwaliteiten en bekwaamheden. Falen we, dan is dat te wijten aan onverwachte omstandigheden of het toeval. De waarheid zal, zoals zo vaak, ergens in het midden liggen. Als toeval niet

Në sjierëpër ien huis!

Tot nö toe is 2025 mé jauwër nog niej. Ik zén al gëreegëld zówa ziek gëweest en ëk zit al kèèjlang të su’ëlë mi ménnëm bëvróuwëzë schààwër, mè sinds ë pauwër wèè’ën is ër nog wa bégëkommën. ‘t Gëbeurdën óp në zauwëtërdag. Wë hààn nog ës pizza’s

Teddy

's Nachts is het donker, overdag is het licht. Was mijn gemoed maar even gemakkelijk en voorspelbaar ... Het is zo verdomd oneerlijk: als ik gelukkig ben, bruis ik van de fantasie. Als ik me minder voel, komen herinneringen tot leven, zowel nare als mooie. Gelukzak, zal je denken, want

Dën drauwëd

Dë róuwëjën drauwëd ien mé lèèvën is dè'kik van tijd al ës ménnën drauwëd kwijt zén. Ien dë bëteej’ënis van “vërstróuwëjd zén”. Vleejë wèèk bëvurbeejëld gieng ëk dën trap af, dë kéldër ien, en toen stón ëk dör en dócht ëk: wa kwààm ëk hiejër nö feitëlëk

Gezelligheid

Zomaar een zondagavond. Het vrouwelijke segment van het gezin zit collectief te huppelen van ongeduld voor een nieuwe uitzending van dat dansprogramma waarvan ik de naam niet kan onthouden. Met zachte hand eis ik mijn vaste plekje op in ons hoeksalon. In de andere houd ik mijn notitieboekje en mijn

Katrien De Ruysscher: geïntegreerd en geëngageerd

Ik trek eropuit. Een doordeweeks praatje of een diepgaand gesprek, niet noodzakelijk een klassiek interview met vragen en antwoorden. Ik breng het verhaal op mijn manier. In dat opzicht zijn het meer dan ontmoetingen. Het zijn “ont-moetingen” waarbij niks moet en alles mag. We moeten immers al zoveel. Levensverhalen of

Blijvë zittën

As ëk nën Hóllandër gëweest wààr, zóuwët ëk nuiw óp “de bank”. As Lómmëlèèr zit ëkik dus gëwóuwën ien ménnë zèètël. Dè’s mè goed ók, want gèld hém ëk toch niej en dörbé: próbeejërt mèr ës ‘n bank të zuuj’ën wordè gë zómè binnë meugt um wa të

Proffëteejërë van dë sietëwassiej

Tweejë mënuutën en hallëf. Zólang lag ëk ien dë zèètël nàà ménnë middag. Pas óp, dè was zee’ër ë jauwër gëleejën dè ‘k nog wààr gòn liggë nadè ‘k gëèètën ha. Ötbui’ën, zó noemë zë dè teegëworrëg. Jè, ‘t was spaghéttie en dan dèrrëf ëk mén èègën al