Ook voor wie de beelden uit Gaza weg zapt en de berichten over de genocide door Israël overslaat en negeert, zal het duidelijk zijn dat er veranderingen op komst zijn.

Terwijl wereldwijd de kritiek op het geweld in Gaza toeneemt en het dodental oploopt, leidt de krampachtige verhouding tot Israël in veel landen tot groeiende solidariteitsacties met de bevolking van Palestina. In reactie daarop neemt ook de repressie toe.

Organisaties als Amnesty International hebben herhaaldelijk kritiek geuit over de inperkingen van grondrechten en de schending van mensenrechten. Demonstraties worden verboden en demonstranten worden gearresteerd en afgeschilderd als criminelen. In Duitsland kun je opgepakt worden als je tijdens een protest in een andere taal zingt dan Engels of Duits.

In de Groene van 18 juli staat een artikel van Lieke Knijnenburg met als kop: ‘Duitse Palestina-demonstraties stuiten op steeds fellere repressie’. Daarin beschrijft ze de beeldvorming en de repressie bij de herdenking van de Nakba op 16 mei. De Duitse pers schrijft met grote koppen ‘Jodenhaters trappen politieagenten het ziekenhuis in’. Een politieagent zou de menigte in zijn ‘gesleurd’ en daar ‘vertrapt’ door demonstranten. De agent werd naar een ziekenhuis vervoerd met een gebroken hand en andere verwondingen.

‘Een laffe, brute geweldsdaad’, volgens de burgemeester van Berlijn. De burgemeester van de wijk Neukölln noemde het: ‘Een poging tot moord’. De Duitse minister van Binnenlandse Zaken beschuldigde een ‘agressieve menigte’ die de politieagent zou hebben aangevallen. Het nieuws werd klakkeloos overgenomen door de internationale pers.

Een video-analyse van het onderzoeksbureau Forensis toont een ander beeld. Op de reconstructie, gepubliceerd door Süddeutsche Zeitung, zien we agenten de menigte proactief binnendringen. De politieagent met rugnummer 24111 beukt hardhandig op de demonstranten in en slaat ze met zijn vuist in het gezicht. Mensen reageren met geduw en getrek, maar blijven op afstand als de betreffende agent een man naar de grond werkt.

Als andere agenten hem te hulp schieten, komen mensen in de verdrukking en duwt een politieman een demonstrant op zijn collega. De agenten trekken zich terug uit de chaos. Het is niet duidelijk hoe de agent zijn verwondingen precies opliep, maar het beeld geschetst door media en politici klopt niet. Er is juist veel agressie te zien vanuit de agenten zelf. Vooral van rugnummer 24111, beamen omstanders.

Het incident wordt breed uitgemeten. Politici en media zetten de demonstranten opnieuw weg als antisemitisch en agressief. Volgens de omstreden antisemitisme-definitie van de intergouvernementele organisatie IHRA, staat kritiek op Israël al snel gelijk aan Jodenhaat.

Vreedzaam verzet door stakingen, boycots en solidariteitsacties mobiliseert internationale steun en bouwt morele druk op. Door dit vreedzaam protest met brute repressie te onderdrukken, neemt het verzet toe en verliest een repressieve overheid haar legitimiteit.

Dit gebeurde bijvoorbeeld in Zuid-Afrika, waar de internationale gemeenschap het apartheidsregime steeds meer begon te isoleren. De geweldloze strijd tegen apartheid, met leiders als Nelson Mandela, werd uiteindelijk versterkt door internationale sancties en boycots, wat bijdroeg aan de val van het regime in 1990.

Een soortgelijk scenario doemt op voor Israël met repercussies voor politieke leiders in andere landen die het verzet proberen te onderdrukken. Het draagvlak voor vreedzaam protest neemt toe, zoals ook blijkt uit een vonnis van de Brusselse rechtbank: de rechter oordeelde dat Vlaanderen structureel tekortschiet in haar verplichtingen onder de wapenwetgeving en internationale verdragen en legt zelfs een dwangsom op voor elke doorvoer die toch doorgaat. Vier Vlaamse ngo’s die de zaak aanspanden (Vredesactie, INTAL, 11.11.11 en de Liga voor Mensenrechten) kregen op alle punten gelijk.

De vicieuze cirkel van verzet en repressie kan alleen worden doorbroken door het vreedzaam verzet verder te versterken waardoor repressie niet langer mogelijk wordt.

Benny AHLERS