Rudi Vranckx was woensdagavond 26 november te gast in het Culturcentrum van Lommel, en dit voor een bomvolle zaal! Hij was er om een lezing te geven over de volledig herziene editie van zijn boek “Mijn Kleine Oorlog – 35 jaar aan het front” uit 2018.

Rudi Vranckx’ leven lijkt op een groot gruwel- en horrorboek. Maar hij werkt en leeft volgens enkele motto’s : “Een oorlog is een verhaal dat moet verteld worden”. “Zwijgen is geen optie”. En ook nog “Blijf de wereld verkennen en verhalen maken”. En daar horen de grauwe details ook soms bij.

Roger Hamblok was erbij en kreeg exclusief de kans voor een interview met Rudi net voor de lezing, hieronder het verslag van dit gesprek...

Zuid Amerika

Tijdens zijn beroepsleven bezocht Rudi veel landen in het Midden Oosten en Afrika bezocht, maar was hij maar occasioneel Zuid Amerika te vinden. Hij was wel eens in Haïti geweest tijdens de invasie en landing van de Amerikanen in 1994. Deze Amerikaanse interventie, bekend als “Operation Uphold Democracy”, werd gelanceerd om het militaire regime te ontmantelen en Aristide terug te plaatsen.

En 2021 was hij voor “Kleine Helden” in Mexico om een reportage te maken over drugs. Rudi Vranckx bezocht Norma Romero Vásquez, die vluchtelingen eten geeft. Ze maakt samen met haar vereniging voedselpakketten voor vluchtelingen die de Verenigde Staten proberen te bereiken. Hij sprak er ook met Semeí Verdía die zelf zijn volk wil beschermen door een burgerwacht op te richten. Het enige wat hij wil, is een vreedzaam leven voor zijn volk.

In het voorjaar van 2025 trok hij voor een hele tijd naar Colombia, Ecuador en Brazilië om een uitgebreide reportage te maken over drugs die waarschijnlijk in 2026 uitgezonden zal worden.

Oekraïne

Als hij nu een plek zou mogen kiezen om nu naar terug te keren, dan zou hij naar Oekraïne willen gaan om verslag uit te brengen. Hij was er de afgelopen jaren een stuk of 4-5 keer geweest, waarvan Charkov, Boetsja en Marioepol hem het meest zijn bijgebleven.

De voorbeeldfiguren van Rudi

In eigen land heeft Rudi als journalist veel respect voor Johan Depoortere. Die versloeg als buitenlandreporter al in 1976 de Libanese oorlog en in 2001 de oorlog in Afghanistan. Hij keek ook op naar Dirk Tieleman, die onmiddellijk na de val van de Sovjet-Unie (1991) samen met zijn ploeg met de motor dwars door Centraal-Azië en Rusland tot in Vladivostok. Hij bewonderde hen omdat die deden wat Rudi ook graag wilde doen en ze gingen naar gebieden die ook Rudi fascineerden. Internationaal bewondert hij Martha Ellis Gellhorn die actief oorlogsreporter was van eind jaren ‘30 tot in de jaren ’80.

AI

Rudi is ervan overtuigd dat journalistiek steeds belangrijker wordt in een tijd waarin A.I. alom tegenwoordig is en we via allerlei social media bestookt worden met fake berichten. Mensen (en media) gaan meer en meer behoefte hebben aan betrouwbare bronnen. De frontlinie voor journalistiek is de echte frontlinie en “hoe weet je nog wat waar is en wat niet waar is”. Daarvoor heb je mensen nodig die de waarheid zeggen en die via verschillende bronnen verifiëren en bewijzen wat ze gehoord of gezien hebben.

Media volgen

De laatste 10-15 jaar is het niet zo dat hij aanwezig wil zijn waar en wanneer er een bom gevallen is. Nee, Rudi wil weten wat de grote verhalen zijn, wat de grote lijnen zijn. De druk is minder om elke bom van elke dag te gaan filmen of te gaan bekijken.

Europa

Binnen Europa is Rudi vooral beducht voor het oprukkende pro-Russische ideeëngoed. De zeer recente overwinning in de Republika Srpska van Sinisa Karan die eigenlijk een stropop is van de afgezette “saboteur van Bosnië” ex-president Milorad Dodik, doet hem huiveren.

Er broeit weer iets in het vroegere Joegoslavië. Niet enkel in Srpska, maar ook in Belgrado, in Servië zelf, waar Rudi tijdens de zomer bij een doortocht van het land even halt hield.

Rudi zag er in de straten grote spandoeken met daarop “De enige genocide in de Balkan was hier tegen de Serviërs.” Sommigen hebben geen schuldbesef dat ze misschien zelf ook veel verkeerd gedaan hebben. En aan de andere kant is er de populariteit van de Kroatische Marko Perković Thompson’s die in een uitverkochte Hippodroom van Zagreb (met +500.000 bezoekers) als extreem nationalist allerlei symbolen projecteert en waar dan tienduizenden mensen hun (rechter)arm omhoog te steken. Die broeihaard van fascisme of extreem nationalisme blijft daar aanwezig en zou weer kunnen ontploffen.

Een Lommels illustrator, striptekenaar, reclametekenaar en cartoonist

In het verleden heeft Rudi voor een aantal boeken samengewerkt met illustrator/cartoonist Caryl Strzelecki.
* “De Gierenclub” uit 2013, over conflicten in Tunesië, Egypte en Syrië
* “Verloren” uit 2016 over de vluchtelingen uit Afrika op Lampedusa
* “Imagine Mosul” uit 2019 gaat over muzikanten in de door oorlog verwoeste Syrische stad Mosul. 

Op termijn zou Rudi graag met de Lommelse illustrator, Caryl Strzelecki naar Oekraïne gaan met een hulpgoederen transport om dat als rode draad te gebruiken om een graphic novel te maken over de actuele situatie in Oekraïne.

Het boek “Mijn Kleine Oorlog” -Volledig herzien versie-“ van Rudi Vranckx is te koop in de Standaard Boekhandel.

Wordt vervolgd.