In de WhatsAppgroep van Kolonie dook een bericht op uit De Lommelse Gazet: de kosten voor huishoudelijk afval gaan fors omhoog. Goedgekeurd op de laatste gemeenteraad. Opmerkelijk, want gemeenten als Wellen, Alken en Heers weigerden hun fiat. Lommel niet. Integendeel: de stad schrapt ook haar tussenkomst, ondanks het advies van Limburg.net dat gemeenten die mogelijkheid hebben. Resultaat? De rekening verschuift onverbloemd naar de inwoners.

Een oppositielid van Vooruit gaf een concreet voorbeeld: een vrouw die vandaag 22 euro betaalt, zal volgend jaar 120 euro kwijt zijn. Dat is geen indexering. Dat is een mokerslag.

Reactie van burgemeester Bob:
“De verhoging komt van Limburg.net. De stedelijke tussenkomst valt weg, dat kost ongeveer 50 euro per gezin. Maar vergelijk dat eens met Netflix of een ander abonnement…”

Netflix…

Alsof afvalverwerking een luxeproduct is. Alsof mensen hun vuilnis vrijblijvend kunnen opzeggen. Alsof gezinnen eerst hun huisvuil buitenzetten en daarna nog snel beslissen of ze deze maand wel of geen streaming nemen.

Je hoeft geen econoom te zijn om te begrijpen hoe wereldvreemd dit klinkt. In een periode waarin de Arizona-coalitie via indexsprongen, besparingen en loonblokkeringen de koopkracht uitholt, doet Lommel er lokaal nog een schep bovenop. En wie geen Netflix heeft? Die bestaat blijkbaar niet in het beleidsdenken.

De afvalfactuur is geen alleenstaand geval. Het schepencollege verzekert ons plechtig dat de koopkracht wordt beschermd: de personenbelasting blijft gelijk, en er wordt geïnvesteerd in jeugd, mobiliteit, buurten en verenigingen.

Fijn. Maar intussen stijgt de onroerende voorheffing met 20 procent. En er komt een controle op het aantal badkamers. Het roept herinneringen op aan de ‘tandenborstelpolitie’ in Nederland: sociale rechercheurs werden aangesteld om bijstandsfraude op te sporen: wantrouwen als beleidsinstrument.

Worden krotwoningen dan ‘beloond’ met een nultarief? Of is dit vooral een creatieve manier om gezinnen met twee badkamers extra te laten betalen? Met thuiswonende kinderen is een tweede badkamer vaak geen luxe, maar pure noodzaak. En wat gebeurt er eigenlijk met die extra opbrengst? Voor sociale woningen misschien? Lommel haalt amper 6 procent, ver onder de Vlaamse doelstelling van 9 procent. De wachtlijsten zijn bekend, de nood is hoog, maar het beleid kijkt liever weg.

Het meerjarenplan leest als een glossy toeristische brochure. Lommel als pittoreske trekpleister, mooi opgepoetst. Ondertussen verdwijnen kinderopvang, een sociale campus en betaalbaar wonen naar de achtergrond. Miljoeneninvesteringen zorgen voor een exploitatietekort — dat vervolgens wordt doorgerekend aan de inwoners.

Waarom niet kiezen voor een andere logica? Waarom een bedrijf als Sibelco niet laten bijdragen in verhouding tot de winsten op het Lommels zand? Waarom altijd opnieuw besparen op voorzieningen die men zegt te beschermen? Hier wordt gelogen met een stalen gezicht. Pinokkio zou ervan blozen.

Het is lastig om te kiezen tegen welke aanslag op het levenspeil we ons eerst moeten verzetten. De Lommelse afdeling van PVDA was van plan op de kerstmarkt zowel handtekeningen te verzamelen tegen de pensioenmalus als tegen de verhoging van de prijzen van Limburg.net. Ze kregen geen toestemming.

De pensioenmalus is een belangrijk onderdeel bij de afbraak van sociale voorzieningen. Een afbraak, waarvan de opbrengst wordt gebruikt voor de militarisering van onze samenleving en het vergroten van de miljardenwinsten van grote bedrijven.

Het is niet alleen verzet tegen een grimmige toekomst, maar ook tegen de groeiende armoede en het doorschuiven van de rekening naar de volgende generatie. Voor velen van mijn leeftijd is de pensioenmalus minder relevant. Maar hogere afvalkosten en een onroerende voorheffing die met 20 procent stijgt, raken iedereen. Zeker nu lonen geblokkeerd zijn en loon, uitkeringen en pensioenen verder onder druk komen te staan.

En dan zijn er de jongeren die Lommel verlaten omdat wonen onbetaalbaar wordt. Dit gaat al lang niet meer over één verhoging meer of minder. Het gaat over een fundamentele keuze: wat voor stad willen we zijn over tien of twintig jaar — en wie mag daar nog in wonen?

Voor wie van cijfertjes houdt, hieronder een vergelijking wat de beslissing van de gemeenteraad concreet inhoudt. 

 Na afschaffing van de tussenkomsten door gemeente Lommel (37,09 € voor iedere inwoner en 40 € voor verhoogde tegemoetkoming) ziet het voor de Lommelaar met verhoogde tegemoetkoming er zo uit:

 Voor een alleenstaande met verhoogde tegemoetkoming 20 zakken voor 27.50 € in 2025: 1,375 € per zak, in 2026 10 zakken voor 122€ : 12,20€ per zak. Een stijging van 787,37 %.

Benny AHLERS