Afgelopen drie dagen was er kermis op Kerkhoven... De ideale moment voor dit unieke verhaal door Louis Schillebeekx!

Ik schrijf nog eens iets over mijn dorp waar ik mijn jeugd doorbracht. De kermis is voorbij maar ik ben er nog eens een pint gaan drinken. Die ene bruine kroeg die door de tijd heen de onmogelijkste benamingen kreeg. Al of niet terecht? Maar elke benaming had zijn geschiedenis. Maar voor het café ook verdwijnt, wil ik jullie daar wat over vertellen. Het verhaal gaat, dat nog voor de ‘Teutenroutes’ die ontstonden in de 16 de eeuw hier al een afspanning stond. De waardin, die ook niet van de vroomste was, regelde nogal eens zaken waar meer als een geurtje aan zat.

Nu, op een tochtige novemberavond zit zij bij het dovende haardvuur te knikkebollen, als de deur opengaat. De binnengekomen gast zet zich naast haar bij het haardvuur. En plotseling is er weer volop warmte. Het vuur kruipt met luie lange tongen naar omhoog in de haard. De waardin kijkt naar de nieuwe klant. Mooi opgetut maar hij ruikt een beetje naar solfer. Telkens als hij naar het vuur kijkt schieten de vlammen kriskrassend door elkaar. Hij vraagt haar "kan ik hier nog iets eten, en is er nog een slaapplaats"? Kom, zegt de waardin, in de achterplaats staat nog wat koude konijn op tafel. Als je daar mee tevreden bent mag je het hebben.

Hij staat op en volgt haar, en als ze in de achterplaats aankomen staat daar plotseling een gedekte tafel. Zet U erbij, zegt de gast en eet mee. Ze nemen samen zwijgend de maaltijd. "Heeft het je goed gedaan?", vraagt hij dan. Ze weet niet goed wat antwoorden. Ze gaan terug bij het vuur zitten. Het is stil, maar na een tijdje zegt de gast. Ik moet nog een paar ernstige zaken met je bespreken. Ik heb in deze wereld mijn leven tot een hel gemaakt, en daar ben ik ook terecht gekomen. Maar nu ben ik er ontsnapt, en zoek een nieuwe ziel. Verkoop mij je ziel, en het zal U aan niets ontbreken. De vrouw wil dit aanbod niet aanvaarden Ze is bang geworden, grijpt naar de vuurpook, terwijl ze roept ’Nog om de duivel niet’. De gast staat op, de vuurtongen slingeren zich steeds heviger naar boven. Hij gaat naar de uitgang en zegt. ‘Ik ben de duivel’ en het zal je berouwen. De vrouw springt op en gaat met de vuurpook de man achterna, als hij buiten vlucht.

Nog dezelfde nacht brand de afspanning af tot tegen de grond. Het is in die tijd dat de heksen hun intrede deden. Later is de afspanning weer opgebouwd en noemde men het naar de legende ‘Het Duvelskot’. Andere bewoners hebben later het café uitgebaat, met andere benamingen, en men dacht dat de duivelsgeschiedenis tot het verleden behoorde. Maar kijk. Toen België onafhankelijk werd van Holland , zocht Koning Leopold II een plaats voor een nieuwe verdedigingslinie dicht bij de Hollandse grens. Hij vertrouwde die Hollandse Willem niet. De Koning besloot dan om in 1835 Bourg Leopold op te bouwen, en daar rond een militaire vestiging aan te leggen. Eerst ontstonden de strohutten, later het Strooien Dorp, en pas later de carrés. Er werd ongeveer 400 hectaren schietveld aangelegd voor oefeningen.

Het merkwaardige van die tijd was: op het schietveld stond een 'alarmkanon' dat de begin en eindperiode van de oefeningen afkondigden. Na het eindsalvo mochten de mensen 'vrij' gaan kogels rapen'. Die commerce floreerde zodanig, dat er tussen de mensen van 'De Planken Brug' uit Eksel, en de rapers 'Van Het Lommelsbroek' uit Kerkhoven dikwijls vechtpartijen uitbraken om 'hun' territorium'. Met z'n allen kogels rapen, die dan later in het 'Tempelhof' gewogen en uitbetaald werden. Geld en nog eens geld genoeg voor de durvers, die het ook lieten 'rollen'. En de staminees? Die pasten zich aan. In Leopoldsburg werd in de café's aan de klanten meer schoon mals ‘kamps’ vrouwenvlees gepresenteerd als er 'Lamot' gedronken werd. En het café aan de steenweg in Kerkhoven volgde die modetrend voor de jonge gasten met geld. Alle vrouwelijke bekoorlijkheden waaide mee over van uit Leopoldsburg. Het kwam zover dat pastoor Cruls van op zijne preekstoel de 'ban' legde op het café. En eraan toevoegde dat het café ‘Het Duvelskot’ van Kerkhoven geworden was voor de losbandige jeugd.Grt.

Louis Schillebeekx