2025 deel 2: en nu?

2025 deel 2: en nu?

De gebeurtenissen in het eerste halfjaar hebben de wereld op zijn kop gezet en het is nog niet gedaan. Naast Oekraïne is een nog grotere oorlog uitgebarsten in het Midden-Oosten.

Israël vernietigt meedogenloos met alle mogelijke middelen het leven in Gaza, waarbij ze overlevenden ongestraft kunnen verdrijven en afslachten,” concluderen experten van de Verenigde Naties.

Met hulp van de VS en Europa maakt Israël de buurlanden Syrië, Libanon en Jemen met bombardementen duidelijk om zich niet tegen deze genocide te verzetten en zich onderdanig op te stellen. Ondanks de wereldwijde roep om vrede en protesten tegen de uitroeiing van de Palestijnse bevolking, escaleert de oorlog verder in het Midden-Oosten.

Agenten van Israëlische geheime dienst Mossad hebben, na maandenlange voorbereiding waarbij drones Iran werden binnengesmokkeld, in de nacht van 12 op 13 juni aanvallen uitgevoerd op raketlanceerinstallaties, luchtafweer, atoomgeleerden, hooggeplaatste militaire leiders en installaties voor verrijking van uranium.

Iran heeft herhaaldelijk verzekerd dat verrijkt uranium niet zal worden gebruikt voor het ontwikkelen van kernwapens. Behalve voor kernwapens wordt het in kernreactoren gebruikt als brandstof en in de geneeskunde voor de productie van medische isotopen, die essentieel zijn voor diagnostiek en therapie.

Tulsi Gabbard, directeur van de Nationale Inlichtingendiensten van de VS, stelde in maart tegenover het Congres dat er geen bewijs is dat Iran een kernwapen ontwikkelt. Nu krabbelt ze terug: in een bericht op X schreef ze dat de VS wél informatie heeft waaruit blijkt dat Iran binnen enkele weken tot maanden een kernwapen kan ontwikkelen.

Voor alle duidelijkheid: Iran heeft geen kernwapens en heeft het non-proliferatie verdrag ondertekend: een verdrag, dat het bezit en verspreiden van kernwapens tegengaat. Israël beschikt dankzij de VS wel over kernwapens, maar weigert het verdrag te ondertekenen.

Op een vraag van een journalist beet Trump hem toe: “Het kan me niet schelen wat ze gezegd heeft. Ik denk dat ze heel dicht bij het vervaardigen waren van een wapen.”

Op een ander moment gaf hij aan dat het hem “niet boeit” wat Gabbard zegt”. Blijkbaar geldt dat ook voor de Senaat, het Huis van Afgevaardigden en voor een meerderheid van de bevolking. Of, zoals hij het tegen een journalist verklaarde: “Ik en ik alleen weet of we Iran gaan aanvallen. Ik en ik alleen beslis daarover.” Tot zover de deelname van het parlement aan belangrijke beslissingen en tot zover ook de wil van het Amerikaanse volk dat niet opgezet is met alweer een nieuwe oorlog.

Acht jaar geleden torpedeerde Trump het atoomakkoord tussen Iran, de EU en de VS. Op dat moment bevestigden zowel het Internationaal Atoomagentschap als de EU (bij monde van Federica Mogherini) dat Iran zich aan de afspraken hield.

Zondag heeft het VS-leger, in opdracht van Trump, Iraanse nucleaire sites gebombardeerd met ‘bunker-busters’: de zwaarste bommen, die tot 60 meter diep schade kunnen aanrichten. Resultaat? Wel schade, geen radioactieve straling.

Iran, gewaarschuwd door zijn gebral en door informatie van Russische en Chinese inlichtingendiensten, had uit voorzorg alle verrijkt uranium naar een veiligere plek verplaatst.

Vooraf aan het bombardement heeft Iran de VS gedreigd dat bij een dergelijke actie één van de tegenmaatregelen het activeren van ‘sleeper-cells’ zou zijn: groepjes terroristen die aanslagen plegen op militaire en prominente VS-locaties.

Dat klinkt gevaarlijk en dat is het ook. Na drone aanvallen op Israël volgen nu ook bombardementen op militaire bases in de regio, zoals in Qatar. Waar stopt het?  Zal bijvoorbeeld Kleine-Brogel buiten schot blijven?

In een situatie als nu is het logisch dat mensen een link leggen naar 1 september 1939: de dag van de inval van Nazi-Duitsland in Polen. De dag waarop de nacht over Europa viel. Een nacht die zich al snel uitbreidde over de hele wereld.

Na de oorlog werden bibliotheken gevuld met talloze boeken over de onvoorstelbare wreedheid en de efficiënte kilheid waarmee complete bevolkingsgroepen de dood in werden gejaagd. De schatting over het totaal aantal slachtoffers lopen uiteen van 50 tot meer dan 70 miljoen, waarvan bijna 27 miljoen burgers en soldaten van de Sovjet-Unie.

De situatie nu is anders. Het overwicht van de VS, als grootste economische en politieke blok, is verdwenen. Het wereldwijde protest, ook in de VS met massale ‘No Kings’-demonstraties, blijft niet zonder gevolgen.

Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Trump gooit zowel in het binnen- als buitenland alle regels overboord. De door hem geclaimde ‘grootse overwinning’ , het bombarderen van de verlaten nucleaire sites in Iran, is in feite een totale mislukking, of zoals De Morgen het omschrijft: “een theateroorlog die de politieke wanhoop moet verbergen”.

Het Iraanse parlement heeft een resolutie goedgekeurd om de Straat van Hormuz, een cruciale zeestraat tussen Iran en Oman, te blokkeren. In de zeestraat passeert een vijfde van de ruwe olie wereldwijd. Een blokkade zal enorme economische gevolgen hebben. De reactie van Trump? Hij vraagt zijn nieuwe aartsvijand China te bemiddelen om te zorgen dat Iran dat besluit niet uitvoert.

Het zal een moeilijk verhaal worden: China bezit in feite een monopolie op de productie van een aantal zeldzame aardmetalen en heeft de export ervan geblokkeerd als reactie op de tarievenoorlog van Trump. Deze aardmetalen zijn noodzakelijk voor het produceren van gevechtsvliegtuigen, tanks, raketten, Tesla’s, smartphones, … Logisch dat hij de militaire optie als enige overblijvende optie ziet.

De media zullen in hun verslagen over de NAVO-top in Den Haag benadrukken dat een nieuwe oorlog onvermijdelijk is als we onze ‘democratie’ willen beschermen. Wie weet staat ergens in dat verslag zelfs vermeld dat niet ieder land verplicht is om 5% van hun Bruto Binnenlands Product aan wapentuig te besteden.

Voor Spanje wordt, dankzij Rutte, een uitzondering gemaakt via een achterdeurtje, iets waarop hij in Nederland veel heeft kunnen oefenen. En ook voor de VS, omdat daar, volgens Trump, voorlopig genoeg belastinggeld naar de wapenindustrie is gegaan. Het is nu aan de Europeanen om de kassen van de wapenindustrie in de VS te spekken.

Naast het geluid van de oorlogstrommels in Den Haag is er een ander geluid, dat in toenemende mate de oorlogsretoriek verstoort. De eis om aan de 5%-norm te voldoen staat overal onder druk vanwege geplande bezuinigingen op sociale voorzieningen.

Jambon merkt het met zijn pensioen plannen. De Federale Pensioendienst (FPD) heeft een ‘pensioenblokkade’ moeten invoeren vanwege het ontbreken van duidelijke regelgeving. Dat is niet alleen te danken aan zijn geknoei, maar ook aan de toenemende druk om niet op sociale voorzieningen te bezuinigen. De nationale betoging van de vakbonden op 25 juni zal de druk om de 5% norm te laten vallen alleen maar vergroten. De vraag is niet of we aan 5% van het BBP voor oorlog moeten voldoen. De vraag is of we nog geloven dat dit onze kinderen veiligheid, toekomst en vrede brengt.

Benny AHLERS