Op de Heuvelse purperen heide

De wereld ontwaakt langzaam. Een zacht paarse gloed spreidt zich uit over de heide, elke bloeiende struik een penseelstreek van kleur. De zon kruipt boven de bomen, warm goud dat door een sluier van ochtendmist breekt.

Het is stil op een enkele vogel na. De lucht tintelt fris, de aarde dampt. Langzaam lost de mist op en komen de vormen tevoorschijn: heuvels in schakeringen van lila, paden die verdwijnen in een zee van paars.
Alleen jij, de stilte, en de kleur van de dageraad.