Competitiestart van Lommel SK ontcijferd

Het seizoen is vijf speeldagen oud, de zomermercato afgelopen. Wie nu bij LSK zit, blijft minstens tot de winterstop. Gedaan met koffiedik kijken, we laten een eerste keer de cijfers spreken. Vijf competitieduels: drie gewonnen, twee gelijk, elf punten. Daar kan je mee uitpakken. Wel jammer van het verlies in de beker, maar dat zullen we na de knappe derbyzege in Eisden klasseren als een ‘accident de parcours’.

Werkvergunning Lee Johnson en welles-nietes spelletje met Caué

Natuurlijk zijn er op en naast het veld nog pijnpunten. We vonden het erg vreemd dat hoofdtrainer Lee Johnson voor de eerste thuiswedstrijd plots te horen kreeg dat zijn werkvergunning in België verlopen was en dat hij tegen Charleroi op de tribune en niet in de dug-out moest plaatsnemen. Toch een flagrante vergetelheid bij een professioneel gerunde club. Het duurde ook weken voordat de nieuwe aansluiting van oude bekende Caué eindelijk in orde was. En na een korte invalbeurt tegen Lokeren was de Braziliaanse spits alweer weg! Lommel trok  daarna geen vervanger meer aan zodat de spoeling in de spits – met werkmier Van Duiven en breekijzer Seuntjens – dunnetjes oogt.

Verloren zoon Vancsa en ‘spookspeler’ Krastev

Om aanvallend goed voor de dag te komen, kan wel opnieuw gerekend worden op ‘verloren zoon’ Vancsa. De Hongaarse flankspeler was in het verleden veel trefzekerder voor Lommel dan de uitgewuifde Santos. Dan is er ook nog de mystieke Filip Krastev, die na vijf seizoenen zijn contract met LSK voor drie jaar verlengde. Trompetgeschal, maar wacht even, de 23-jarige Bulgaarse globetrotter speelde nog geen seconde aan de Gestelsedijk en wordt voor de elfendertigste keer uitgeleend, ditmaal aan Oxford United.

Meer karakter, samenhang … en doelpunten

De sportieve prestaties van het A-team waren tot dusver best te pruimen. De 3-3 op het veld van Brussels was een aardige binnenkomer en daarna werd promovendus  Olympic Charleroi vrij simpel opzij gezet. Uit bij Francs Borains was een lauwe bedoening, maar viel toch op dat het geraamte van de ploeg uit stevige botten bestaat. Geen kriskras door elkaar gegooide eilandjes meer, wel samenhang en vechtlust. Tegen het Lokeren van Stijn Vreven toonde de selectie van Lee Johnson twee gezichten. Voor de pauze waren de Waaslanders beter, agressiever en sneller dan een zoekend en overpowered LSK. Maar dat de bezoekers serieus op hun adem trapten, werd nog voor de kampwisseling duidelijk. Met de gelijkmaker van Salah werden de rollen omgedraaid. Weliswaar wat geholpen door de ongelukkige rode kaart van Boonen denderde het ontketende Lommel als een pletwals over de Lokerse obstakels heen. Vloeiende combinaties, een resem kansen, twee knappe treffers: 3-1.  Zo win je supporterszieltjes. Frappant was ook dat er voor de derde keer in vier duels drie keer gescoord werd. En dat leek voor het seizoen toch hét pijnpunt , samen met vaak te lichtzinnig weggegeven doelpunten.

De plaatsen worden duur

Wat dat laatste betreft, is er overigens nog voldoende ruimte voor verbetering. Trainer Johnson mag dan wel een toekomstige topper zien in Henry Oware, volgens mijn (uiteraard subjectieve) mening is de boomlange verdediger vooralsnog een risicopatiënt. Verdedigend sterk met het hoofd, dat wel. Maar vaak onzuiver in de passing, technisch en tactisch matig. Met de aanslepende maar toch knappe transfer van Rubin Seigers (ondanks een ongelukkig debuut in Knokke) en de eindelijk weer fitte Tolinsson (laat ons hopen dat die tegen Patro niet herviel in zijn oude blessure) beschikt Johnson centraal achterin over valabele alternatieven. De aanwinsten Rommens, Reyners en Seuntjens brengen absoluut iets bij, van rechtsback Eyoma weten we voorlopig alleen dat hij over nukkige quadriceps beschikt. Hoelang de 25-jarige Brit nog out is, daar heb je bij de City Group altijd het raden naar. Voorlopig is hij een kat in een zak. Van Ohaka hebben we gezien dat hij ver kan inwerpen en graag de flank afdweilt. Vorig seizoen was hij een vaste klant in de ziekenboeg, net als Tewelde, die flitsen van onmiskenbare klasse toont, maar moet opletten dat hij zich niet verstrikt in persoonlijke acties. We zijn ook benieuwd of de jonge Colombiaan Montano intussen voldoende geacclimatiseerd is om krachtig op de deur te kloppen. De 20-jarige Argentijn Lautaro Lopez wordt voor een jaar gehuurd van zusterclub Montevideo. Een speler met mooie adelbrieven, volgens het management. Alleen kan Lommel op zijn geliefkoosde positie, die van controlerende middenvelder, nog drie andere spelers inzetten: Rommens, (de momenteel nog gekwetste) Banguera en Pelupessy.

Bekerflop, maar strop voor boeman Patro

Kwam dan de onverwachte zeperd in en tegen Knokke, voor de beker van België. Ondermaatse prestatie en voor de derde keer in evenveel jaar geëlimineerd in de eerste ronde. Adieu leuke affiche tegen STVV. Een revanche in het bekertornooi krijg je niet, je ligt eruit. Maar er werd begrijpelijk wel met argusogen naar de lastige uitwedstrijd tegen (de jongste jaren toch) boeman Patro Eisden gekeken. En die bracht wel degelijk waar de fans op hoopten! Een verdiende zege met vooral in de tweede helft sprankelend (counter)voetbal. De thuisploeg raakte weliswaar ook de dwarsligger en doelman Pieklak moest uitpakken met één prima save, maar de Maaslanders mochten na afloop nog in de handjes klappen dat ze geen grotere pandoering kregen. Dus ja, als de ziekenboeg niet opnieuw vol raakt en Dame Fortuna af en toe een handje toesteekt, kan dit een heel genietbaar en sfeervol seizoen worden aan de Gestelsedijk. De hel van het noorden smeult weer, laat ons hopen dat ze helemaal ontbrandt.     

Piet Dingens